हिजो जनयुद्ध लडेर आज कष्टकर जीवन बिताईरहेका प्रति समर्पित
गणतन्त्र का लागि भनेर तिमी ले म लाई
गोडा फाट भन्यौं ,मै ले गोडा फाट गरे ।
तिमिले सर्तक भन्यौं ,मै ले सर्तक गरे ।
लालसलाम भन्यौं , मै ले लाल सलाम भने ।
जिन्दावाद भन्यौं
मैले जिन्दावाद भने ।
तिमिले मुर्दावाद भन्यौं, मै ले मुर्दावाद भने ।
तिमी ले दुस्मनका किल्ला भत्का भन्यौं
किल्ला भत्काए,गाउका स्कुल भत्का भन्यौं
स्कुल भत्काए ,अस्पताल भत्काए
मन्दिर भत्काए
तिमि जे जे भन्यौं सब थोक भत्काए
म लाई लाग्थ्यो
तिम्रो सत्य बाहेक अरू सत्य छैन संसारमा
त्यसैले तिमिले जे जे भन्यौं मैले त्यहि गरे ।
तिमिले म लाई भनेका थियौं
गणतन्त्र आएपछि
गाउँ मा रोजगार हुनेछ,आधुनिक शिक्षा हुने छ ।
गाउँमा अस्पताल हुनेछ ,बिजुली हुनेछ
भनेका थियौ मेरा गाउँ का गोरेटो
सडकमा परिवर्तन हुनेछ ।
राजा को अनत्य हुने छ ।
निमुखा ,गरिब र र्सबाहारा को शासन हुने छ ।
भनेका थियौं
कोहि भोकै मर्नु पर्ने छैन
कसैले रूनु पर्ने छैन
गाउँ मा हलो जोत्नु ,भारी बोक्नु पर्ने छैन
छाक टार्न कोहि मुग्लान जानुपर्ने छैन
यी त उदाहरण मात्र हुन यस्ता तमाम कुरा भनेका
थियौ तिमी ले म लाई
यहि कुरा को आशा मा मैले
तिम्रो अन्धभक्त भएर
कहिले तिमि देखि डराएर
कहिले तिम्रो दबाब मा रहेर
त
कहि आफै जोशिएर
घर मा प्यारि को जवानी बन्दकीमा राखेर
आमाको माया थाती राखेर
मेरो घर को बेथा लाई बेवास्ता गरेर
अनि म आफै ले स्वयम् मेरो
जवानी लिलाम गरेर
यो ज्यानको बाजि थापेर
तिमी ले भनेको गणतन्त्र ल्याउन
टाउको मा कफन बाधेर हिडेको थिए ।
तर
गणतन्त्र आए देखि भने
मै ले तिमी लाई देखेको छैन कम्रेड
भेट हुने त कुरै भएन तिमी कहाँ छौ
तिमी भनेको गणतन्त्र त
तिमी भनेको जस्तो रहेन छ ।
तिमी ले जे जे भनेका थियौ
यो गणतन्त्रले मेरो जीवनमा त्यसको
ठ्याक्कै उल्टो गरिरहेको छ ।
तिमि ले भनेका कुरा त आज सम्म
कतै भेटिन यो गणतन्त्र मा
यो गणतन्त्र ले मलाई बाच्नै मुस्किल बनाउने
भईसक्यो ,गणतन्त्र ले म लाई नराम्रोसँग
च्यापि सक्यो
त्यसैले तिमी कहाँ छौ कम्रेड
तिमी लाई मेरो मेरो दस औला जोडि बिन्ती छ
तिम्रो गणतन्त्र फिर्ता लैजाऊ ।
धनराज कट्टेल स्वार्मीकार्तिक गाउँपालकिा बाजुरा
